Eric Garcia (Matchstick Men) tarafından yaratılan Kaleidoscope, izleyicinin sekiz bölümden yedisini herhangi bir sırayla izleyebileceği şekilde tasarlanmış bir soygun dramasıdır. Bölüm numaraları yerine bölümler renklerle gösterilir ve kullanıcıların Netflix arayüzünde farklı dizilerde gösterilir. Böylece kullanıcılar bölümleri sunuldukları sırayla gözden geçirebilir veya seçtikleri sırayla bölümler arasında seksek yapabilir. Ancak final olan “Beyaz” her zaman en son izlenmelidir.
Açılış Çekimi: “Siyah” etiketli kısa bir video, Kaleidescope’un hikayesinin her sırayla izlenebileceğini anlatıyor.
Öz: “Yeşil” bölümünde serinin merkezindeki büyük soygundan yedi yıl önce 2016 yılındayız. Ray (Giancarlo Esposito) 17 yıldır New York’un dışında bir hapishanededir ve hapishane süresinin başlarında görüşmeyi bıraktığı kızı Hannah Kim’e (Tati Gabrielle) sürekli bir mektup yazmaya çalışmaktadır.
Hücre arkadaşı Stan Loomis (Peter Mark Kendall), kız arkadaşı Judy (Rosaline Elbay) aracılığıyla ot lolipopları ve SIM kartlar gibi kaçak malları dağıtmada ustalaştı. Hapishane mutfağında beyaz üstünlükçü grupla ters düştüğünde, Ray yardımına koşar. Bir ziyaret günü Judy, kendisine SIM kartları alan Bob Goodwin’i (Jai Courtney) getirir; diğer kaçak mallar için daha büyük bir pazar olduğunu düşünüyor, ancak Stan “benim şeridimde” kalmak istiyor.
Birkaç kazadan ve ellerinde biraz sertlik ve titremeden sonra, hapishane doktoru Ray’e muhtemelen Parkinson hastası olduğunu söyler. Bu, Ray’in planın bir parçası olarak doktorun devasa eski Cadillac’ını kullanarak kaçma planını harekete geçirir. Stan’in kendisiyle gelmesini istiyor ama Stan önce karşı çıkıyor; altı ay içinde çıkıyor ve Judy ile evlenmek istiyor. Ancak Bob’la yüzleşmesi, Judy’yi Bob’a kaptıracağını düşünmesine neden olur, ancak sonunda Ray ile kaçamaz.
Ray New York’a gider ve eski bir iş arkadaşı olan Ava Mercer’i (Paz Vega) bulur ve kendisi için yeni bir kimlik kazanır: Leo Pap. Ayrıca Hannah’nın Wall Street’te bir güvenlik firması için nerede çalıştığını da biliyor. Hannah’ya son bir itirazda bulunmak istiyor ama bunu ofisinde yaptığında Hannah onu dinlemeyi reddediyor. Ancak Ray/Leo, kimin için çalıştığına şaşırır: Eski rakip hırsız Roger Salas (Rufus Sewell).
Fotoğraf: NETFLIX’İN İZNİYLE
Size Hangi Dizileri Hatırlatacak? Eşsiz sunumuna rağmen Kaleidoscope, özünde bir soygun hakkında bir dizidir, bu nedenle bize hatırlattığı gösteriler Büyük Soygun ve Para Soygunu’dur.
Bizim yaklaşımımız: Eric Garcia, röportajlarında Kaleidoscope’un ilk yedi bölümünü herhangi bir sırayla izleme fikrinin kendisini ve yazar ekibini bölümlerin devam eden bir hikayeden çok antoloji bölümleri gibi olmasını sağlamaya zorladığını söyledi. Oyuncularla birkaç farklı şekilde yeniden tanışırsınız, böylece önceki bölümleri izlemediyseniz kaybolmazsınız ve soygun öncesinde, sırasında ve sonrasında olanların bilmecesi, izlediğiniz sıraya bağlı olarak farklı şekilde görülür. bölümler
Orada başarılı olduğunu düşünüyoruz; soygundan altı gün önce süren “Sarı” bölümü açtığımızda, Ray’in – şimdi Leo – ekibini Salas’ın üç milyarder sanayici “Üçüzler” için koruduğu bir kasayı soymak için topladığını görüyoruz. Judy’nin Stan’i Bob için terk etmesi, Hannah’nın Salas için uzman bir güvenlik hırsızı haline gelmesi ve daha fazlası gibi, hepsinin geçmişini bilmek güzel olsa da, eğlenmek için bu tarihe ihtiyacımız yoktu. bölüm ve neler olduğunu takip edin.
Ancak hata yapmayın: Kaleidoscope bir soygun dramasıdır ve soygun dramaları genellikle aynı destek direkleri tarafından tutulur. Ekibi toplarsın, planı yaparsın, uygularsın, işler ters gider, insanlar birbirine düşman olur, ya pis zenginlerden kaçarsın ya da hapse girersin. Bazı bölümler geçmişin derinliklerine mi yoksa geleceğin derinliklerine mi sapacak? Evet. Olayları kolluk kuvvetlerinin bakış açısıyla görecek miyiz? Elbette. Ancak bu yan yolculuklar, normal soygun dramalarının bir parçasıydı. Buradaki fark, bölümlerin biraz daha az açık uçlu olması ve o yan yolculukları dilediğiniz noktada izleyebilmenizdir.
Gösteri devam ettiği sürece, herhangi bir ahlaki ikilem yaratmaması veya izleyicileri daha derin anlamlar kazmaya zorlamaması gereken oldukça hafif bir drama. Esposito elbette içinde bulunduğu her şeyi yükseltiyor ve bunu burada Ray/Leo olarak yapıyor. Kaçma motivasyonu ve “son büyük soygunu” yapma motivasyonu, Hannah ile arasını düzeltme ve Salas’a geri dönme arzusuna bağlıdır. Hayatının bu noktasında açgözlülükle hareket etmiyor; Parkinson onu kesin olarak almadan önce işleri düzene sokmak istiyor. Bu, Esposito’nun abartısız performansında ortaya çıkıyor.
Garcia’nın çeşitli bölümlerde Leo’nun Parkinson’uyla nasıl başa çıktığını merak ediyoruz. Soygunu nasıl gerçekleştireceğini etkiler mi? Ekibinden bazıları ona sırtını dönecek mi? Yoksa Parkinson bir şekilde sihirli bir şekilde iyileşecek mi? Şimdiye kadar, Stan dışındaki ekibin geri kalanı tek boyutlu karakterler gibi hissediyor, ancak bunlar da bölümlerin geri kalanında doldurulabilir. Ancak soygun dramaları söz konusu olduğunda, Kaleidoscope mümkün olduğu kadar soyguna konsantre olmaya çalışır ki bu her zaman bir artıdır.
Cinsiyet ve Cilt: İzlediğimiz bölümlerde hiçbir şey yok.
Ayrılık Çekimi: Hannah, Ray’in ona bıraktığı bir mektubu okur, “Dik durmalıyız. Sen ve ben Sincap, tüm gereken bu, ”diye yazıyor, onun takma adına atıfta bulunarak.
Uyuyan Yıldız: Richard Masur, Green bölümünde doktoru canlandırıyor ve karakter oyuncusu her zaman olduğu gibi sadece birkaç sahnede yer alsa da ön plana çıkıyor. Garcia’nın eski model arabasından örgü hippi şapkasına ve Stan’in mahkûmları sihirli mantarlarla beslemesinin eğlencesine kadar, Garcia’nın onun bakış açısından bir bölüm yapması gerektiğini hissediyor.
Çoğu Pilot-y Hattı: FBI ajanı Nazan Abassi (Niousha Noor), Ava’yı Ray’in kaçışıyla ilgili sorguladığında, Ava, Abassi’nin geçmişini bildiğini ima ederek “Sana uyuşturucudan bahsetmek zorunda değilim, değil mi?” O ve birlikte olduğu polis, Ava’nın evinden ayrıldığında, polis, “Kendini toparlamalısın,” der. Hmm… haber vermek mi?
Çağrımız: AKTARIN. Kaleidoscope, hikayede hangi yolu izlemek istediğinizi seçmenize ve seçmenize izin verecek şekilde sunulan oldukça basit bir soygun dramasıdır. Çoğunlukla Giancarlo Esposito’nun varlığı sayesinde, ister listelendiği sıraya göre bölümler listesinde aşağı inin, ister rastgele bölümleri seçin, izlemeye değer bir dizi.
Joel Keller (@joelkeller) yemek, eğlence, ebeveynlik ve teknoloji hakkında yazıyor ama kendini kandırmıyor: o bir TV bağımlısı. Yazıları New York Times, Slate, Salon, RollingStone.com, VanityFair.com, Fast Company ve başka yerlerde yayınlandı.
.
